„Ако квантната механика не ве шокирала длабоко, тогаш сè уште не сте ја разбрале. Она што го нарекуваме реалност е составено од работи што не можеме да ги сметаме за реални “. – Нилс Бор
Ако едноставно зборуваме за чинот на набљудување, тогаш чинот на набљудување е чин на создавање. Набљудување – тоа не е гледање во нешто непознато, ние едноставно проектираме мисли за она што го гледаме. Овие проекции зависат од нашите претпоставки. Во оној момент, кога почнуваме да набљудуваме нешто, правиме претпоставка, која всушност е наше верување, вера. На овој начин, набљудувањето се заснива на верување. На квантно ниво, реалноста зависи од претпоставките на набљудувачот, ние определуваме сè во Универзумот.
Потсвесните мисли се еквивалентни на субатомски честички
Ние не се занимаваме со физичка реалност, како што ни се чини на макроскопско ниво, туку со енергија и информации. Не се занимаваме со честички, туку со полиња. Во овие полиња, свеста и енергијата лесно се поврзуваат, иако на површински нивоа се доживуваат одделно. Од нас беше скриена таа длабока врска помеѓу свеста и материјата.
Грег Брејден вели: Единственото поле ги обединува атомите и чувствата; луѓе и предмети. Нашите внатрешни чувства го менуваат доживувањето на надворешната состојба на материјата на субатомско ниво. Тој вели дека физичкото и психолошкото ниво комуницираат со единственото поле.
Тоа се две страни на иста монета: едно и исто поле на пространство ги обединува двата поими. Овие полиња, или облаци, се меѓусебно поврзани – жици (теорија на жици), тие се полни со информации за животот. И колку повеќе одиме, толку повеќе наоѓаме психо-физичка и физичко-емоционална реалност. Нашите несвесни нивоа се обединети со предметите околу нас, бидејќи се наоѓаат во едно поле.
Мислите се израз на нашите длабоки потсвесни верувања. Така, нашиот длабок несвесен систем на верување управува со реалноста, како и со физичката реалност!
Сите наши верувања се импортираат во текот на животот и се обединуваат во облик на наше програмирање. Но, тука постои проблем – голем дел од процесот на размислување и системот на верување работи на несвесно ниво. Поради тоа, блокирани сме да чувствуваме длабока врска надвор од матрицата. Матрицата – е илузија на одвојување и цврстина на телото во кое паѓаме при набљудување, зад која се крие длабока реалност.
Физичарот Алберт Ајнштајн ни покажал дека перцепцијата за цврстина е илузија. Целата физичка материја околу нас се добива од фреквенцијата на вибрации на енергија, а со промена на фреквенцијата на вибрациите, структурата на материјата може да се промени.
Повеќето од нас сме заробени во матрица, убедени сме дека гледаме одделно од самите себе. Но, длабок дел од нас работи на ова субатомско потсвесно ниво.
Што создаваме несвесно?
Несвесно создаваме несакани резултати, демонстрираме скриени желби. Она на што не сакаме да се сетиме. Заглавени сме во шаблони, во програми. Индивидуални програми, кои се манифестираат во нас во чувство на одвоеност и ексклузивност.
Откриено е дека во зрелоста живееме според истите модели што ги стекнавме во детството. Тоа е нешто како карма.
Суштината на проблемот со набљудувањето е дека перцепцијата е всушност создавање на набљудуваното, а тоа има важни импликации за секого, бидејќи во моментот на набљудување на нешто или некого, почнуваме да претпоставуваме, односно да создаваме.
Дејвид Ајк: Кога сте во состојба на страв и стравот е многу бавен и со нискофреквентна вибрација, тогаш гледате повеќе олицетворение на стравот наоколу. Целиот систем на масовна манипулација е изграден врз основа на управување со стравот. Се обидуваат да нè држат под стрес и вознемиреност за утре, и за жалење за вчера. Ова нè става во состојба на бавни вибрации. Што се однесува до иднината, мораме да бидеме многу внимателни во она во што веруваме.
Во холографската реалност, колку повеќе зависите од системот на верувања, толку повеќе создавате, во што сте убедени, во што верувате. Секоја мисла создава реалност, која расте како пајакова мрежа. Постои креативна сила што живее во нас за којашто не сме свесни, и која го создава она што е програмирано длабоко во нас. Постои на границата со свесното и ги враќа сите наши избришани и украдени спомени. А мислењето дека живееме од искуството како нешто одвоено од нас, што автоматски го создаваме е – опасно!
P.S. Квантната психологија првенствено му помага на човекот подобро да се разбере себеси, да се истражи себеси одвнатре, како и да го испита влијанието на неговата свест врз материјалниот свет. Апсолутно сè во светот е составено од атоми и молекули, вклучувајќи ги и нашите мисли и говор.